Dag 23

11 juni 2016 - Chengdu, China

Familiedag

Een dagje voor mezelf zit er niet in. De familie van juffrouw Zand nodigt me uit voor een dagje lavendeltuin. Ik lieg dat me dat een fantastisch plan lijkt. Nadat ik opbiecht dat ik per ongeluk een glasplaat van een van de keukenkastjes heb gesloopt, in de hoop dat ze afzien van hun aanbod. Willen ze me nog steeds mee hebben. 

Enfin. In de audi van Uncle Chen en Aunt Li rijden we erheen. De familie bestaat uit Opa Zand, Mama Zand, Papa Zand, Oom Chen, Tante Li (tipt zeker aan haar dubbelganger in Beijing), Neef Jofley en Zand zelf. Het lavendel veld is nep, de bloemen zijn allesbehalve lavendel. De familie deert het niet. Er moeten foto's getrokken worden. Jofley moet met mij op de foto maar weigert. Heel goed knul.

We gaan eten in een enorme congreshal. Jofley volgens moeders een lastige eter, gaat helemaal los op de gestoomde vis. Zelfs de ogen en vinnen moeten het bekopen. Na een klein, collectief tukje gaan we thee drinken in een tuin. Ik heb voor Jofley een hengel gebouwd en met stukjes snickers proberen we een vis te vangen. De poel waar we in vissen is goor en we vangen niets. 

Jofley en ik worden dikke maten. Hij klimt in mijn nek en laat geen grote boodschap achter. Winst. Het kleine aapje valt op mijn schoot in slaap in de auto. Op de achtergrond zingt Teresa Teng. Waar ik rust zocht op een heilige berg in Boedhistisch klooster, vind ik het in de auto van Uncle Chen en Aunt Li. 

's Avonds hotpot eten met de hele bende. Een vriend van Baba Zand en Uncle Chen heeft zich aangesloten bij de clique. Zijn zoon heeft een hoge score behaalt op het staatsexamen en pa heeft maar een doel: knetterlem worden. Ik, zijn slachtoffer. Ik neem de uitdaging aan. Na een fles baijiu en twee flessen rode wijn, heb ik de slachtoffer rol overgeven aan mijn uitdager. Of hij nog een wijntje lust? De familie weerhoudt hem ervan en brengt hem naar huis. Als ik op sta voel ik hem ook wel hangen. De rit naar huis is euforisch en er wordt luidkeels meegeblerd met de Chinese hitjes op de radio. In het appartement kijk ik in de spiegel en begin te lachen. Okay, ik ben zat.  

4 Reacties

  1. Luca Arts:
    11 juni 2016
    Hej ol! Goed om te horen dat je de beklimming hebt overleefd;) Snel bellen? Xje van je zusje/buurvrouw!
  2. Nina Zander:
    11 juni 2016
    Ol! Super leuk om je verhalen te lezen. Geniet!!! X
  3. Jos van de Ven:
    12 juni 2016
    He Oli4

    Ik volg jouw avonturen op de voet. doe geen gekke dingen en geniet er volop van.
    Het is wel een dappper van je, dat je zo'n tripaandurgft. Chapeau!
    Groet vanuit Bali.

    Jos
  4. Timo:
    12 juni 2016
    Groetjes vanuit de apenrots in Coimbra xxx