Dag 24

Dat ontlasting misschien wel een van de hoofddrollen in mijn verhalen speelt, is niet om het een of het ander. Ten eerste ben ik een voorstander van het bespreekbaarder maken van het verschijnsel.Van mij mag het meer naar voren komen in film, theater en literatuur. Je doet het dagelijks toch wordt er niet over gesproken. Net als ademen, urineren en slapen. Je leven bestaat bijna niet uit anders. Maar hoe doe je dat goed? Zijn dat dingen waar je zelf maar achter moet komen? 

Vragen als: Hoeveel velletjes wc papier heb je nodig voor iedere beurt? Moet je door je neus, je mond of een combinatie ademen? Hoe voorkom ik dat ik bij staand urineren tegen mijn been aan kletter? Hoeveel slaap heb ik nou daadwerkelijk nodig? Wat moet je eten voor een perfecte "clean wipe"? 

Allemaal vragen die ik graag nu of eerder in mijn leven beantwoord wil hebben. Er is geen duidelijkheid en iedereen doet maar wat. Mijn leven zal ik er niet aan wijden maar het lijkt me verdomd handig als er een soort etikette-boek bestond over deze levensvormende thema's. 

Enfin, ik ben nog steeds in China. Het appartement is als een tweede thuis en ik kan lekker rondbanjeren in mijn blote tampeloeres zonder dat iemand er schade aan ondervindt. De ochtend wordt verbrand doordat een 3e categorie katerschade ontmanteld moet worden. Literfles water, paar bapao's later, doe ik de gordijnen open. De skyline toont zich aan mijn bonzende kop. Toch maar nog even een aspirientje achterover jekkeren. 

Ik moet verslagen tikken en vind een internetcafe. Waar hangt de jeugd uit? Gezellig met zijn allen de hele dag als een tovenaar in een virtuele wereld boomtrollen met spreuken betoveren. Je woont op een van de mooiste plekken op de wereld. Doch niets tipt aan de "world of warcraft". Wakker worden stelletje kneuzen....

De volgende etappe wordt Ghuangzhou heb ik besloten. Kanton volgens oud Hollandsche spelling. Hoofdstad van de 'pearl river delta', de fabriek van de wereld. Geboortestad van Alibaba.com en thuisbasis van Ghuangzhou Evergrande F.C. .

Vandaag nog Chengdu in. Musea bezoeken is het plan. Het eerste museum is het Chengdu Museum, ik vind het verschrikkelijk saai en stap over op de volgende, eentje met opgravingen. Hoeft ook niet van mij. Niet eens de moeite genomen om een kaartje te kopen. Driemaal is scheepsrecht een expositie van Monet in de buurt van een hip en duur winkelcentrum. Het entreekaartje liegt er niet om. Eenmaal binnen word ik niet betoverd door de impressionistische doeken van Claude. Ik word omringt door yuppen, die allemaal veels te interessant doen en dat bevordert de sfeer ook niet. Lass mal gehen. 

Een bezoek aan het voetbalstadion zit er ook niet in. De lokale Nick en Simon treden op. Of ik een kaartje wil? Heb je er ook een vuurtje bij? Doei.

's Avonds met mejuffrouw Zand een kaartje gaan kopen voor de trein naar Ghuangzhou. Helaas vol, overmorgen dan maar. Ja, super heb geen zin in Xi'An zuid perikelen. 

Ik nodig miss Sand uit om sushi te eten. Er is wifi en dat is soms best wel lekker bij je sushi. Mijn date is haar mobiel in de taxi vergeten en moet linea recta naar boze moeder om creditcard stop te zetten. 100% begrip. Zit je in je eentje sushi te eten. Treurig. Thuis veel getekend en gaan slapen.